Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015
Ο κατακλυσμός των ηλεκτρονικών καρτών και τα ανθρώπινα δικαιώματα...
Στους
τέσσερις πρώτους μήνες της σημερινής κυβέρνησης, ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρισθεί
πολλά σημεία σχετικά με τις κατευθύνσεις της πολιτικής της. Είναι μνημονιακή ή
αντιμνημονιακή, φιλολαϊκή η φιλοκεφαλαιακή, αριστερή ή νεοφιλελεύθερη, με
ευρωπαϊκή ή ανατολική κατεύθυνση, με σεβασμό ή με αντιπάθεια στην ελληνορθόδοξη
παράδοση;
Πες μου λοιπόν, γιατί παχαίνεις το σώμα σου;
Γιατί
λοιπόν, πες μου, παχαίνεις το σώμα; Μήπως σε έχουμε για να σε θυσιάσουμε; Μήπως
θα σε παραθέσουμε σαν έδεσμα σε κάποιο τραπέζι;
Τις
όρνιθες καλό κάνεις και τις παχαίνεις· μάλλον δε ούτε και για εκείνες κάνεις
καλά· γιατί, όταν παραπαχύνουν, είναι άχρηστες για υγιεινή δίαιτα. Τόσο μεγάλο
κακό είναι η τρυφή (η καλοπέραση), ώστε και στα άλογα ζώα κάνει φανερή τη
βλάβη.
Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;
Έχετε
αναρωτηθεί ποτέ γιατί η σκέψη του θανάτου μας παγώνει;
Γιατί
η σκέψη ότι μπορεί να χάσουμε αγαπημένα πρόσωπα μας τσακίζει; Γιατί η σκέψη ότι
εμείς μπορεί να πεθάνουμε και να μην ξαναδούμε ανθρώπους που αγαπάμε, μας
μουδιάζει; Γιατί ο θάνατος σαν έννοια μας φοβίζει, μας τρομοκρατεί;
Συμφέρει ο διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους;
του
Αρχιμανδρίτη Θεόφιλου Λεμοντζή
Πολύς
λόγος γίνεται για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας και ορισμένοι πολιτικοί
προτείνουν το χωρισμό Εκκλησίας και κράτους.
Οι
περισσότεροι εξ αυτών δεν εξηγούν τι ακριβώς εννοούν και έτσι το τοπίο μένει
θολό. Οι οπαδοί του χωρισμού διακρίνονται σε δύο κατηγορίες.
Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΡΜΟΛΑΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 75 ΕΤΩΝ.
Απεβίωσε
τη 11η Ιουλίου 2012 ό γηραιός αδελφός της Μονής Βατοπαιδίου Ερμόλαος Μοναχός,
κατά κόσμο Στυλιανός Ξαπόλυτος του Χαραλάμπους και της Παρασκευής, άγων το 88ον
έτος της ηλικίας του. Ούτος έγεννήθη τη 25.6.1925 εν τω χωρίω Γαληνή Τυλληρίας
της επαρχίας Λευκωσίας της Κύπρου. Προσήλθεν εν χηρεία εν τη Μονή τη 17.9.1999
και έκάρη Μοναχός τη 25.12.1999 και Μεγαλόσχημος τω Σαββάτο του Λαζάρου
9.4.2000. Ήτο απόφοιτος του Δημοτικού σχολείου.
Αναστάσιος: Δεν με φοβίζουν οι απειλές.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ
ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Ο
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος γονυπετής προσεύχεται μέσα
σε ερημική τοποθεσία στην Αλβανία, για την ειρηνική συνύπαρξη και φιλία των
ανθρώπων.
ΒΟΣΤΩΝΗ.
«Δεν με φοβίζουν οι απειλές» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας
Αναστάσιος σε αποκλειστική συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα», για τις
επιθέσεις και απειλές ακόμα και κατά της φυσικής του ακεραιότητας, από ακραίες
ομάδες και συγκεκριμένα από το κόμμα της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας, το οποίο τον
καλεί να εγκαταλείψει την Αλβανία.
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΧΩΡΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΡΛΙΚΟΒΑ.
Υπήρχε
ένας χωρικός, γύρω στα 1930, πού ήταν και ψάλτης στο χωριό Καρλίκοβα. Αυτός
λοιπόν πήγαινε κάθε πρωί στην Εκκλησία και το βράδυ στον Εσπερινό, μαζί με τον
παπά. Άφηνε όποια δουλειά είχε είτε στα χωράφια είτε άλλου και πήγαινε.
Φιλόξενος, ελεήμων και συμπονετικός. Όποιος χωρικός αρρώσταινε, πήγαινε αυτός
να οργώσει το χωράφι του, να σπείρει, να θερίσει, να του μαζέψει ξύλα. Το όνομα
του ήταν Νικόλας.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΛΑΝΕΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΆΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. 1η
Η
ΠΛΑΝΕΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ.
ΥΠ.:
Γνώρισες ποτέ κανέναν πού να έπεσε σε δαιμονική πλάνη από την αποδοχή φαντασιών
κατά την άσκηση της προσευχής;
ΓΕΡ.:
Γνώρισα. Κάποιος αξιωματούχος, πού ζούσε στην Πετρούπολη, καταγινόταν εντατικά
στην προσευχητική άσκηση και έφτασε εξαιτίας της σε μιαν ασυνήθιστη κατάσταση.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΛΑΝΕΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΆΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. 2η
Ο ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ
ΓΕΡΟΝΤΑΣ.
Τον
χειμώνα τού 1828-29 έμενα στην Έρημο Πλόστσανσκ. Τότε ζούσε εκεί ένας γέροντας
πού βρισκόταν σε πλάνη. Είχε κόψει το χέρι του από τον καρπό, για να εκπληρώσει
έτσι, όπως νόμιζε, την ευαγγελική εντολή. Σ' όποιον είχε όρεξη να τον ακούσει,
έλεγε ότι το κομμένο του χέρι είχε γίνει άγιο λείψανο, πού το φύλαγαν και το
τιμούσαν μεγαλόπρεπα στη Μονή Σιμωνώφ, στη Μόσχα, και ότι ό ίδιος από την Έρημο
Πλόστσανσκ, πεντακόσια βέρστια μακριά, αισθανόταν πότε ό ηγούμενος και οι
αδελφοί της μονής το προσκυνούσαν.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΛΑΝΕΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΆΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. 3η
Μια αξιοσημείωτη
σχετική περίπτωση γνωρίζω κι εγώ.
Με
επισκέφθηκε κάποτε ένας Αγιορείτης Ιερομόναχος, πού είχε έρθει στη Ρωσία για
έρανο. Καθίσαμε στον προθάλαμο του κελιού μου. "Προσευχήσου για μένα,
πάτερ", άρχισε να μου λέει, "γιατί κοιμάμαι πολύ και τρώγω
πολύ...". Καθώς μιλούσε, αισθάνθηκα να με τυλίγει μια θερμότητα, πού
έβγαινε από μέσα του. Του είπα, λοιπόν: "Ούτε τρως πολύ, ούτε κοιμάσαι
πολύ. Μήπως, όμως, υπάρχει μέσα σου κάτι το ξεχωριστό;". Τον παρακάλεσα να
περάσει στο κελί μου.
Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. «Ω του θαύματος! "Ω τής θείας μεγαλοπρεπείας και του άπειρου Σου ελέους!
Εκείνη
ή περίοδος πού ζούσε στο μοναστήρι, ο μοναχός Ζαχαρίας ήταν περίοδος παρακμής
στην πνευματική ζωή των μοναχών. Μερικοί, ίσως οι περισσότεροι, ήταν μοναχοί
μόνο εξωτερικά και ζούσαν μια εντελώς κοσμική ζωή. Συναναστρέφονταν με
γυναίκες, έτρωγαν κρέας, μάζευαν χρήματα, δεν έδιναν ποτέ ελεημοσύνες,
προσευχόντουσαν μόνο και μόνο για επίδειξη και, τότε, με το στόμα τους καθόλου
δεν είχαν ενθουσιασμό ή ζήλο για να αποκτήσουν πραγματικές μοναχικές αρετές.
Έργαζόντουσαν πολύ λίγο, σχεδόν καθόλου, και ήσαν παράσιτοι. Όσον άφορα δεν τον
στόχο των ασκητικών παλαισμάτων και τής ενθουσιασμό γένει χριστιανικής ζωής,
και την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές τους, όλα αυτά τα είχαν
λησμονήσει τελείως.
Να, πώς έγινα μοναχός!...
«Δι'
ευχών των Αγίων πατέρων ημών... ελέησον ημάς», είπε ό ιερεύς και τελείωσε ή
Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Προσκυνήσαμε
τις εικόνες, πήραμε αντίδωρο και βγήκαμε στην αυλή της Μονής, περιμένοντας να
κτυπήσει ή καμπάνα για την Τράπεζα. Ήμασταν αρκετοί επισκέπτες στη Μονή παρ'
όλο που ήταν αρχή ανοίξεως. Ό καιρός είχε μία ελαφριά ψυχρά και έναν πλούσιο
ήλιο. Μου άρεσε να βλέπω μέσα στην πρωινή δροσιά τη θάλασσα στα πόδια μου και
πάνω από το κεφάλι μου, τον γηραιό Άθωνα, που με τις βαθιές και απάτητες
χαράδρες του κατέβαινε μέχρι το μοναστήρι, για να λειτουργηθεί κι αυτός.
Γέροντας Γαβριήλ ο Αναχωρητής...
Βιώματα
από το ημερολόγιο του και άλλα θαυμαστά σημεία
Η
ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«...
Θ' αρχίσω με την αγάπη του Θεού. Ίσως με τις γνώσεις σου ή με τις διανοητικές
σου ικανότητες να γνωρίζεις για την αγάπη του Θεού περισσότερα από μένα τον
ελεεινό. Ας έχει δόξα ο Θεός! Αν όμως ή αγάπη του Θεού έχει μπει στην καρδιά
σου, αν σε έχει φωτίσει και σ' έχει μεταμορφώσει, τότε βέβαια καμιά σαρκική
σκέψη, κανένας κακός λογισμός δε θα εισχωρήσει στην καρδιά σου. Τίποτα δε θα
μπορεί να την Ικανοποιήσει παρά μόνο ή αγάπη του Θεού.
30 Ιανουαρίου 2009 Θαυμαστά γεγονότα με τον Γ. ΑΜΒΡΟΣΙΟ
Κάποια
φορά, ένας νέος Ιερέας πού πολύ ευλαβείτο τον Γέροντα Αμβρόσιο, όπως και τη
Γερόντισσα Παρθενία, τον πήρε και επισκέφθηκαν το Μοναστήρι του Όσιου Λουκά
στο Στίρι Βοιωτίας. Αφού ευχαριστήθηκαν το προσκύνημα, ξεκίνησαν χαρούμενοι να
επιστρέψουν στο Μοναστήρι του Δαδιού, ανεβαίνοντας πάλι στο βουνό ψηλά, με την
προοπτική να κατεβούν στη Δαύλεια.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΣΤΟ ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Ο Άγιος Νεκτάριος ή Νεκτάριος Πενταπόλεως ή Νεκτάριος Αιγίνης
(1846-1920) είναι σύγχρονος άγιος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Αναστάσιος Κεφαλάς και υπήρξε λαοφιλής
ιεράρχης, ποιμενάρχης και παιδαγωγός στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου
αιώνα. Ο Άγιος Νεκτάριος επίσης θεωρείται και θαυματουργός διότι όπως
λέγεται από τις λαϊκές παραδόσεις, πραγματοποίησε θαύματα ενώ βρισκόταν
ακόμα εν ζωή.
Το τέλος της ζωής του ήταν επίπονο. Η χρόνια ασθένεια του προστάτη, μαζί με τα περασμένα χρόνια της ηλικίας του και κακοπάθειες της ζωής τον ταλαιπωρούσαν. Ακόμα και τότε είχε σχέδια. Ήθελε να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτήριο. Τελικά δεν πρόλαβε. Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών όπου διεγνώσθη καρκίνος του προστάτη. Στις 8 Νοεμβρίου του ιδίου έτους ο Άγιος Νεκτάριος εκοιμήθη. Το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη, έχει σήμερα μετατραπεί σε μικρό ναό στο δεύτερο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, που κοσμείται από εικόνες του Αγίου και τάματα πιστών για ανάρρωση των συγγενών τους που νοσηλεύονται στην κλινική.
Το τέλος της ζωής του ήταν επίπονο. Η χρόνια ασθένεια του προστάτη, μαζί με τα περασμένα χρόνια της ηλικίας του και κακοπάθειες της ζωής τον ταλαιπωρούσαν. Ακόμα και τότε είχε σχέδια. Ήθελε να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτήριο. Τελικά δεν πρόλαβε. Το 1920 εισήχθη στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών όπου διεγνώσθη καρκίνος του προστάτη. Στις 8 Νοεμβρίου του ιδίου έτους ο Άγιος Νεκτάριος εκοιμήθη. Το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη, έχει σήμερα μετατραπεί σε μικρό ναό στο δεύτερο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, που κοσμείται από εικόνες του Αγίου και τάματα πιστών για ανάρρωση των συγγενών τους που νοσηλεύονται στην κλινική.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΠΗΛΙΟΥ
Οι
Άγιοι, σχολιάζει ο λόγιος μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης, είναι αυτοί που
διήνυσαν το μακρύτερο δρόμο, από τη γη στον ουρανό. Αυτοί που πάλεψαν με τους
αόρατους εχθρούς και τους νίκησαν, αυτοί που αντέστρεψαν μέσα τους τον εμπαθή
ρυθμό της ψυχής, έγιναν ταπεινοί και πράοι, σκηνώματα του Αγίου Πνεύματος, θεοί
κατά χάριν. Θεός κατά χάριν είναι και ο παγκόσμιος Άγιος και Διδάσκαλος της
Εκκλησίας, ο άγιος Νεκτάριος, ο θαυματουργός Επίσκοπος Πενταπόλεως.
ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΣ ΟΣΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ...
Ο
π.ΝεκτάριοςΒιτάλης, γνωστότατος στο Λαύριο για την δράση του και για την
συμπαράστασή του στον φτωχό και ξεγραμμένο κόσμο της υποβαθμισμένης αυτής
περιοχής, διηγείται το παρακάτω περιστατικό όπως του συνέβη, όταν
ετοιμοθάνατος από καρκίνο, περίμενε απλώς την ώρα του θανάτου του...
Τα όσα ειπωθούν
παρακάτω έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως από τα δίκτυα Ενημέρωσης, και
είναι καταχωρημένα και στο βιβλίο " ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ " -- Αθήνα
1997, του γνωστού συγγραφέα κ. Μανώλη Μελινού.
+ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ - Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΡΙΖΑΡΕΙΟ ΣΧΟΛΗ
Ο
Άγιος Νεκτάριος παρά τις ποικίλες αντιξοότητες, που προερχόταν τόσο από
την φύση του παιδαγωγικού έργου και την ποικιλία προέλευσης των μαθητών
(στη Σχολή φοιτούσαν και παιδιά πολλών ευπόρων αθηναϊκών οικογενειών κλπ.,
που δεν ενδιαφέρονταν για να ιερωθούν, αλλά μαθήτευαν σε αυτή επειδή το
ποιοτικό της επίπεδο ήταν πολύ υψηλό),
ΠOIOI ΘA EINAI KΛHPONOMOI THΣ BAΣIΛEIAΣ TOY ΘEOY...
EPΩTHΣH:
Ποιοι θα είναι οι κληρονόμοι της Bασιλείας του Θεού;
AΠANTHΣH:
Eμείς τι καλό κάναμε για να είμαστε κληρονόμοι;
Στο
χωριό μου ήταν ένας πολύ πτωχός άνθρωπος, που γύρευε ελεημοσύνη και κανείς δεν
του έδινε σημασία. Ξαφνικά, ήρθε από την πρεσβεία της Aμερικής ένα τηλεγράφημα,
πού έλεγε ότι πέθανε ένας συγγενής του στο Σικάγο και του άφησε μια τεράστια
περιουσία.
Mικρά
παιδιά εμείς είμασταν τότε και μας έκανε εντύπωση. Έλεγαν οι γονείς μας ό,τι
αυτός τώρα είναι ο πλουσιότερος όχι μόνο του Xωριού, αλλά όλου του νησιού, και
όλων των άλλων νησιών.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ; (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ)† επίσκοπος Aυγουστίνος 29-2-1976
TΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ;
«Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι
εις το πυρ το αιώνιον το ετοιμασμένον
(Mατθ. 25,41)
TO
ρολόι της τσέπης και το ρολόι της Εκκλησίας διαφέρουν. Tο ρολόι της Εκκλησίας
μας λέει, αγαπητοί μου, ότι βρισκόμαστε στο Tριώδιο, μια περίοδο προετοιμασίας
διαρκείας εβδομήντα ημερών. Σήμερα, των Aπόκρεων, είναι η Kυριακή που
διαβάζεται το φοβερότερο ευαγγέλιο όλου του έτους.
ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟ ΤΙ;
ΟΜΙΛΙΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΜΕΤΑ
ΘΑΝΑΤΟ ΤΙ;
ΚΥΡΙΑΚΗ, αγαπητοί μου, σήμερα· ημέρα αφιερωμένη στο Θεό. Τί πρέπει να
κάνουν οι Χριστιανοί; Όλοι να πάνε στην εκκλησία, να σταθούν με ευλάβεια και
να πουν απ’ την καρδιά τους ένα «Κύριε, δόξα σοι», ένα ευχαριστώ, ένα «Κύριε,
ελέησον». Όσοι ερχόμεθα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)