Αυτό
το γεγονός το εδιηγείτο η Γερόντισσα Ξένη, η οσία πρώτη Ηγουμένη της Μονής του
αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, η οποία ήταν τυφλή.
Τυφλή
κατά την σωματική όραση, αλλά φωτισμένη και με οξεία πνευματική όραση.
Αποδεικνύει δε ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων λυπούνται, όταν οι συγγενείς αντί
να δοξολογούν τον Θεό, σκληρύνονται και λυπούνται υπερβολικά.