Γιατί λυγισες; Σε δοκιμάζει παλι ο Θεός σηκωσου όρθιος Έλληνα

 Γιατί λυγισες; Σε δοκιμάζει παλι ο Θεός σηκωσου όρθιος Έλληνα γιατί λυγισες; Τραγουδα μαζί μου..

Σε γνωρίζω από την κοψη του σπαθιού την τρομερή σε γνωρίζω από την όψη που με βια μετρά την γη απ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα αντρειωμενη χαίρε ω χαίρε ελευτερια!!!!!

ΜΠΡΟΣ ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙΣ...

Η επιστήμη της συγχώρεσης από τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη -

Μορφωμένος άνθρωπος ο κ. Σταύρος. Με πτυχίο πανεπιστημίου και ξένες γλώσσες και πείρα ζωής. Δυσκολευόταν, όμως, στα πνευματικά.

H ζωή στο σπίτι κατά την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής -

Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ’ άλλο.

Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τί θα κάνεις εκεί; Θα αγωνιστείς μ’ όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο.

ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ

Ὁ μακαριστὸς πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων Ἰεζεκιήλ

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυρὸς Ἰεζεκιήλ γεννήθηκε στὴν Καλαμάτα τὴν 4η Ὀκτωβρίου 1874 καὶ κατὰ κόσμον, ὁνομαζόταν Παναγιώτης Φ. Στροῦμπος. Μετὰ τὶς γυμνασιακές του σπουδὲς ἀνέλαβε τὴ διεύθυνση τῶν ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ πατέρα του καὶ γιὰ ἐμπορικούς λόγους ἐπισκέφθηκε τὴν Ρωσία, τὴν Ρουμανία καὶ τὴν Τουρκία.

Πνεύμα ὄμως ζωηρὸ καὶ ἀνήσυχο ὁ Παναγιώτης Στροῦμπος, παράλληλα μὲ τὸ ἐμπόριο, ἀσχολούνταν μὲ τὰ γράμματα καὶ τὴν δημοσιογραφία, δημοσιεύοντας ἀνταποκρίσεις καὶ ἄρθρα στὶς ἀθηναϊκὲς ἐφημερίδες «Παλλιγγενεσία», «Καιροί», «Ἀνατολή» κ.ά.. Ἐπίσης ἐγγράφεται στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ καὶ τὴν Νομικὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ τὸ 1905 παίρνει τὸ πτυχίο καὶ τῶν δύο Σχολῶν. Κατόπιν ἐκάρη μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βελανιδιᾶς Καλαμάτας ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο καὶ πήρε τὸ ὄνομα Ἰεζεκιήλ Βελανιδιώτης. Στὴ συνέχεια χειροτονείται διάκονος καὶ πρεσβύτερος (Ἀρχιμανδρίτης) καὶ ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Χρυσοσπηλιώτισσας Αἰόλου, στὴν Ἀθήνα. Ἀργότερα κατὰ τὴν παραμονή του στὴν Τεργέστη τῆς Ἰταλίας ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς εκεί ἑλληνικὴς κοινότητας.

Κατὰ τὸν Α΄ παγκόσμιο πόλεμο ἦρθε στὴν Ἑλλάδα καὶ ὑπηρέτησε ὡς ἐθελοντὴς στρατιωτικὸς ἱεροκήρυκας καὶ ἔλαβε μέρος στὶς ἐκστρατείες τῆς Σερβίας καὶ Μικρᾶς Ἀσίας μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τραυματιστεῖ. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ τιμήθηκε μὲ τὸν πολεμικὸ σταυρὸ ἀνδρείας Β΄ τάξεως, μὲ τὸ μετάλλιο στρατιωτικῆς ἀξίας Δ΄ τάξεως καὶ μὲ τὸν ἀργυρὸ σταυρὸ τοῦ Σωτῆρος.

Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1924 ἐξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος. Στὴν Μητρόπολη αὐτὴ ἀνέπτυξε πλούσια θρησκευτική, κοινωνική, πνευματικὴ κ.λπ. δράση. Ἵδρυσε στὴν Καρδίτσα τὸ φιλόπτωχο ταμεῖο «Ἅγιος Σεραφείμ» μὲ σκοπὸ τὴν παροχὴ βοήθειας σὲ ἀπόρους, τὴν χορηγία συσσιτίων σὲ φτωχούς, τὴν προικοδότηση ἀπόρων κοριτσιῶν κ.λπ. Ἵδρυσε ἐπίσης τὴν ταπητουργικὴ σχολὴ Καρδίτσης, τὸν σύλλογο Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης «Ἡ Ἀθηνᾶ», τὸ παλαιὸ Νοσοκομείο Καρδίτσης σὲ οἰκόπεδο τῆς ἱερᾶς μονῆς Κορώνης, τὸ Σανατόριο καὶ τὶς παιδικὲς κατασκηνώσεις.

Ὅπως καὶ πρώτα ὡς λαϊκός, ἔτσι καὶ τώρα ὡς ποιμενάρχης συγγράφει καὶ δημοσιεύει σὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες πλήθος μελετῶν καὶ ἄρθρων ἐπὶ ἰστορικῶν, θεολογικῶν, κοινωνικῶν, νομικῶν κ.ἄ. θεμάτων, τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ ὁποῖα συγκεντρώθηκαν καὶ ἐκδόθηκαν σὲ τέσσερις τόμους, μὲ τίτλο «Ἔργα καὶ Ἡμέραι».

Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1953, ἀφοῦ εἴχε ὑποβάλει τὴν παραίτησή του δύο χρόνια περίπου νωρίτερα, ὑπέρ τοῦ Μητροπολίτου Ζιχνῶν Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος εἴχε διατελέσει Πρωτοσύγκελλός του.

***********

Ὁ μακαριστὸς πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων Κύριλλος Α΄

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαριοφερσάλων κυρὸς Κύριλλος Α΄ γεννήθηκε στὴν Καλαμάτα τὸ 1901. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἤταν Γεώργιος Καρμπαλιώτης. Μετὰ τὶς γυμνασιακές του σπουδὲς μετέβη στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παύλου στὸ Ἅγιον Ὅρος ὅπου καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἀκολούθως φοίτησε στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν παρακολουθώντας παράλληλα καὶ παιδαγωγικὰ μαθήματα στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ ἴδιου Πανεπιστημίου. Μετὰ τὴν λήψη τοῦ πτυχίου του διορίζεται Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων καὶ παραμένει ἔως τὸ ἔτος 1933 ὄταν μετατίθεται ὡς Ἱεροκήρυκας στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μεσσηνίας. Τὸ 1934 μετατίθεται στὴν Στρατιωτικὴ Σχολὴ Εὐελπίδων στὴν ὁποία καὶ παρέμεινε μέχρι τὸ 1942 ὄταν καὶ ἐξελέγη Μητροπολίτης Παραμυθίας. Δὲν μετέβη ὅμως ποτὲ στὴν Μητρόπολή του λόγω τῆς εμπόλεμης κατάστασης. Τὸ 1943 μετατίθεται στὴν Μητρόπολη Ζιχνῶν γιὰ νὰ παραμείνει ἐκεὶ ἔως τὸ 1951.

Στὶς 25 Σεπτεμβρίου 1951 μετατίθεται στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος στὴν θέση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἰεζεκιήλ. Ἀνέπτυξε πλούσιο ποιμαντικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο, ἐνῶ ἡ συμβολὴ τοῦ Μητροπολίτου στὴν ἀντιμετώπιση τῶν καταστρεπτικῶν σεισμῶν τοῦ 1954 ποὺ ἔπληξαν τὴν Καρδίτσα, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ἦταν ἀποτελεσματική. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἀπέσπασε ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία τὰ συγχαρητήρια καὶ τὸν δημόσιο ἔπαινο ἐνῶ ἡ Ἐλλαδικὴ Ἐκκλησία τὸν τίμησε κι αὐτὴ μὲ τὸν δικό της τρόπο. Ὑποστήριξε τά «Θεσσαλικὰ Γράμματα» καὶ ὑπήρξε συνεργάτης τῆς Ἱστορικῆς καὶ Λαογραφικῆς Ἑταιρείας τῶν Θεσσαλῶν καὶ τῆς Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης Καρδίτσης. Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων παρέμεινε ἕως τὸ 1967.

***************

Ὁ μακαριστὸς πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων Κωνσταντῖνος

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυρὸς Κωνσταντῖνος (Σακελλαρόπουλος) γεννήθηκε τὸ 1918 στὰ Δουμενὰ Καλαβρύτων. Σπούδασε στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (κατέστη πτυχιούχος τὸ 1948) καὶ στὴν Σχολὴ Ἱεροκηρύκων τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Στὶς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου εἰσῆλθε τὸ 1950. Ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυξ Ἱερῶν Μητροπόλεων. Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων ἐξελέγη τὸ 1968 καὶ διετέλεσε σ’ αὐτὴν τὴ θέση μέχρι τὸ 1974. Ἀνέπτυξε πλούσιο φιλανθρωπικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο.

***********

Ὁ μακαριστὸς Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων Κλεόπας

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυρὸς Κλεόπας γεννήθηκε στὴν Ἀττάλεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τὸ 1913. Ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τὸ 1950. Διάκονος χειροτονήθηκε τὸ 1937 καὶ πρεσβύτερος τὸ 1945. Ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος στὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος, Δημητριάδος, Μαρωνείας, καὶ Φθιώτιδος. Τὸ 1951 ὑπηρέτησε ὡς Ἱεροκήρυξ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μεσσηνίας καὶ ὡς Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Τρίκκης καὶ Σταγῶν ἀπὸ τὸ 1952 ἔως 1958. Διετέλεσε Καθηγητὴς στὶς Ἐκκλησιαστικὲς Σχολὲς Καλαμάτας καὶ Τρικάλων. Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος ἐξελέγη τὸ 1974. Ἐκοιμήθη στὶς 5 Σεπτεμβρίου 1999.

**************

Ὁ πρώην Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων καὶ νῦν Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος

Ὁ Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων καὶ νῦν Βρεσθένης κ. Θεόκλητος (κατὰ κόσμον Θεόδωρος) Κουμαριανὸς γεννήθηκε τὸ 1953 στὸν Βόλο. Εἶναι πτυχιούχος τῆς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης καὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ὁμιλεῖ τὴν ἀγγλικὴ γλώσσα. Διετέλεσε Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, Διευθυντὴς τοῦ Οἰκοτροφείου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Βόλου, τῆς ἐφημερίδος «Πληροφόρηση», τοῦ Ρ/Σ «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία», «ὑπεύθυνος τῶν μαθητικῶν κατασκηνώσεων καὶ Ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος καὶ τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἐλλάδος κ. Χριστοδούλου. Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων ἐξελέγη στὶς 14 Ὀκτωβρίου 1999.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ποιμαντορίας του ἀνέπτυξε πλούσιο ποιμαντικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο. Παραιτήθηκε τὴν 1η Μαρτίου 2005 καὶ ἐντὸς τοῦ ἔτους 2006 κατεστάθη Μητροπολίτης Βρεσθένης.

********

Ὁ μακαριστὸς πρ. Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριλλος Β΄

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος κυρὸς Κύριλλος Β΄ (κατὰ κόσμον Γεώργιος Χριστάκης) ἐγεννήθη ἐν Κολλίναις Ἀρκαδίας τῷ 1938. Ἐχειροτονήθη διάκονος τῷ 1959. Πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος τῷ 1968. Ἐφεξῆς, διετέλεσε ἐφημέριος καὶ Διευθυντὴς τοῦ Οἰκοτροφείου τῆς Ριζαρείου Σχολῆς (1968-1970), Στρατιωτικὸς Ἱεροκήρυξ στὴ Σχολὴ Εὐελπίδων καὶ ἐν Ἐδέσσῃ (1969-1971), Πρωτοσύγκελλος, Ἱεροκήρυξ, Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κορώνης καὶ Καθηγητὴς Μ.Ε. ἐν Καρδίτσῃ (1971-1998). Εἰργάσθη, ἐπίσης, Ἱεραποστολικῶς ἐν τε Ἀνατολικῇ καὶ Ἄπω Ἀνατολῇ. Τῂ 18ῃ Ὀκτωβρίου 1998 ἐχειροτονήθη Μητροπολίτης Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων. Κατεστάθη δὲ Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων τῇ 27ῃ Ἰουνίου 2005. Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον τὴν 10ῃ Ἰανουαρίου 2015.

Τα Κοιμητήρια

Τα κοιμητήρια

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Πέτρες επήρα και κλαδιά τα φύτεψα στην αμμουδιά

Και μια ψυχή μελέτησα το λόγο δεν αθέτησα.

Με τον καιρό με τον καιρό έγινε αλήθεια τ’ όνειρο

Οι πέτρες μεγαλώσανε και τα κλαδιά φυτρώσανε.

Τα κυπαρίσσια τα κελιά σου τα `κανα παραγγελιά

Τις πόρτες, τις αμπάρες σου και τις οχτώ καμάρες σου.

Στο μέρος το πιο δροσερό έστησα το καμπαναριό

Και κύματα και κύματα γύρω σου τ’ άσπρα μνήματα.

Έλα κυρά και Παναγιά με τ’ αναμμένα σου κεριά

Δώσε το φως το δυνατό στον Ήλιο και στον Θάνατο.

Η Παναγιά των κοιμητηρίων - 1979 Οδυσσέας Ελύτης.

Αρχιμ. Δαμασκηνός Χόντος μια απουσία αρκετών χρόνων

Συμβαίνει συχνά κάποιες μέρες και ώρες της ζωής μας  να  τις έχει αγγίξει και χρωματίσει ανεξίτηλα η αύρα των ευλογημένων ανθρώπων του Θεού. Των φίλων του Χριστού. Πολλές  φορές ο Θεός οικονομεί στη ζωή μας να συναντήσουμε ανθρώπους χαριτωμένους και απλούς και τότε αυτή η συνάντηση με την ζωντανή εικόνα του Θεού, ανοίγει δρόμους πνευματικής αναζήτησης, γίνεται αφετηρία αναθεώρησης και επαναπροσδιορισμού της ζωής μας. Ιδιαίτερα  τα φωτεινά πρόσωπα των ανθρώπων εκείνων που  η ζωή τους είναι ένας  διαρκής και ακατάπαυστος αγώνας για την πραγμάτωση του «καθ’ ομοίωσιν», που ζουν εν μετανοία, με φόβο Θεού και αγαπητική διάθεση προς τον συνάνθρωπο. Αυτοί οι άνθρωποι πολλές φορές  εν γνώσει ή εν αγνοία τους με το παράδειγμα, με το λόγο, με τη σιωπή  τους, την ταπείνωση και την απλότητα  τους, γίνονται συνοδοιπόροι, οδηγοί, φίλοι, οδοδείκτες, πρότυπα, παρηγορητές, μέσα στην ταραγμένη και πολυκύμαντη ζωή μας. Η συναναστροφή μαζί τους  προσφέρει   αναψυχή, παρηγοριά, πνευματική καλλιέργεια, συνιστά όαση μέσα στο καμίνι των διαταραγμένων ανθρωπίνων σχέσεων. Υποδεικνύει την ποιότητα ζωής που απουσιάζει και που όλοι αναζητούμε. Αναδεικνύει τον αληθινά  πνευματικό άνθρωπο σε μια εποχή απνευμάτιστη, άφιλη, χωρίς αξίες  και έρμα.

Μέγας Αντώνιος: Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων

1. Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί καταχρηστικά. Δεν είναι λογικοί εκείνοι που έμαθαν τους λόγους και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. και έτσι αποφεύγουν τα κακά και ψυχοβλαβή, μελετούν όμως σοβαρά τα καλά και ψυχωφελή και τα πράττουν με μεγάλη ευχαριστία προς το Θεό. Μόνο αυτοί πρέπει αληθινά να λέγονται λογικοί άνθρωποι.

2. Ο αληθινά λογικός άνθρωπος μια μόνο φροντίδα έχει, να υπακούει και να είναι αρεστός στο Θεό, τον Κύριο των όλων, και σε τούτο και μόνο να ασκεί την ψυχή του, πως να γίνει αρεστός στο Θεό, ευχαριστώντας Τον για την μεγάλη και εξαιρετική πρόνοιά Του και την κυβέρνηση όλου του κόσμου, όποια κι αν είναι η θέση του στη ζωή. Γιατί είναι παράλογο, να ευχαριστούμε τους γιατρούς όταν μας δίνουν τα πικρά και αηδιαστικά φάρμακα για χάρη της υγείας του σώματός μας, να είμαστε όμως αχάριστοι στο Θεό για όσα φαίνονται σ' εμάς δυσάρεστα και να μην αναγνωρίζομε ότι τα πάντα γίνονται όπως πρέπει και προς το συμφέρον μας σύμφωνα με την πρόνοιά Του. Γιατί η αναγνώριση αυτή και η πίστη στο Θεό είναι η σωτηρία και η τελειότητα της ψυχής.