Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Η Ελλάδα θα πορευτεί όχι με ότι κουβαλάει στην τσέπη της αλλά με αυτό που έχει στην ψυχή της (Πρόσφατο περιστατικό στο Άγιον Όρος)



Ενας καλός φίλος φιλομόναχος μου τηλεφώνησε και μου έδωσε την ευκαιρία να χαμογελάσω εν μέσω όλων αυτών των θλιβερών ειδήσεων.

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης - Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη -



Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη.
Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια· και έχουμε μια δεξαμενή νερού (τις δυνάμεις της ψυχής) με δύο βρύσες και δύο αυλάκια.
Η μία κατευθύνει το νερό στα αγκάθια και η άλλη στα λουλούδια.
Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ ν' ανοίξω. Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται, ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν.

Σὲ ποιὸν νὰ δίνουμε ἐλεημοσύνη καὶ μὲ ποιὸ τρόπο;



γιος ωάννης τς Κροστάνδης
ησος Χριστς λέει: «Παντ τ ατοντι σοι δίδου». Ατ σημαίνει πς πρέπει ν εεργετομε κα ν λεομε λους, χωρς ν διακρίνουμε τος νθρώπους π τν κατάστασή τους, τ κοινωνικ παρελθόν τους τ θρησκεία τους. Πρέπει ν δίνουμε τν λεημοσύνη μας στν καθένα πο τν χει πραγματικ νάγκη.

Μητροφάνης μοναχός Μικραγιαννανίτης



Μητροφάνης μοναχός Μικραγιαννανίτης, ο Κρητικός (1909-1982)
Γεννήθηκε στις Αλώνες Ρεθύμνου το 1909. Το κοσμικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ Πετράκης του Ιωσήφ και της Αριστέας.
Στο Άγιον Όρος ήλθε το 1928 και υποτάχθηκε στον διακεκριμένο μοναχό Αβιμέλεχ, γέροντα της Καλύβης της Κοιμήσεως στη Μικρή Αγία Άννα.
Μόνασε επί μακρόν στην ιερά μονή των Ιβήρων. Στο τέλος της ζωής του επανήλθε στη μετάνοιά του, όπου γηροκομήθηκε από τους παραδελφούς του.
Κοιμήθηκε ειρηνικά το 1982. Ήταν απλός και αγνός μοναχός.

Φωτιά ο Ιερεύς για τον μάγο…



Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου
Την παρακάτω ιστορία μας την διηγείται ο ιερεύς του Ιεραποστολικού Κλιμακίου Κολουέζι π. Ιάκωβος Μπάνζα. Σήμερα, μετά από 20 χρόνια καρποφόρου ιερατικής του προσφοράς, μετετέθη το έτος 2000 στο Μπραζαβίλ ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος.

+Ο γέρο Τιμόθεος......Ο Αγιορείτης....



Ο γέρο Τιμόθεος ήταν από την Προύσα. Μιλούσε με έντονη μικρασιάτικη προφορά. Κυκλοφορούσε ρακένδυτος, μ' ένα χοντρό παλτό και με τα λίγα μαλλιά του κουρεμένα πολύ κοντά. Έζησε σε διάφορες καλύβες της Καψάλας. Όταν μια καλύβα γκρεμιζόταν, αφού δεν τις συντηρούσε, πήγαινε σε άλλη. Όταν τον ρωτούσαν πώς περνά, απαντούσε: «Εφόσον έχω φαγητό και τζάκι, είμαι πασάς. Φαΐ ζωή, νηστεία θάνατος». Ήθελε να δίνει την εντύπωση του αμελούς και υλόφρονος.

Από τον βίο του γ. Ιωακείμ Σπετσιέρη Νεοσκητιώτη (†Σεπτέμβριος 1943)




Ο Ιωακείμ, κατά κόσμον Ιωάννης Σπετσιέρης, καταγόταν από την Κεφαλλονιά.

Ο γ. Ευμένιος Σαριδάκης...





τελευταία μορφ τς Μονς Κουδουμ τς ποίας γιότητα ναγνωρίστηκε κα ν ζω λλ περισσότερο μέσως μετ τν κοίμηση εναι το ερομονάχου Εμενίου Σαριδάκη.

Το μαρτυρικό τέλος του Γέροντα Γερμανού Σταυροβουνιώτη (1906 – 31 Αυγούστου 1982)



Ο Γέροντας Γερμανός γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου το 1906 από γονείς ευσεβείς, τον Νικόλαο και τη Μαργαρίτα, το γένος Χατζηγεώργη. Διαβάζοντας, όταν ήταν μικρός, τον βίο του αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, παρακινήθηκε στην απόφαση να ακολουθήση τον μοναχικό βίο.