Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ....

Ὁ πιστότατος κι ἀφοσιωμένος στό Θεό Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, εἶναι συγχρόνος ὁ ὑπερασπιστής τοῦ φτωχοῦ κι ἀδύναμου ἀνθρώπου. Τόν προστατεύει ἀπ᾿ τήν κακία καί τό ἀβυσσαλέο μῖσος τοῦ διαβόλου.
Σέ ἄπειρες περιπτώσεις ἔχει ἐκδηλωθεῖ ἡ προστασία του αὐτή μέ θαυμαστά γεγονότα. Κατ᾿ ἐξοχήν ὅμως, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, προστατεύει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού ἐκδημοῦν πρός τόν Κύριο, ἀπ᾿ τίς συκοφαντικές ἐπιθέσεις τῶν δαιμόνων κι ἀπ᾿ τίς θρασύτατες προσπάθειές τους νά ἐμποδίσουν τίς ψυχές στήν πορεία τους πρός τό Θεό.
Ὁ ἀρχιστράτηγος τῶν Οὐρανίων στρατιῶν, μαζί καί μέ τόν ἄλλο Ἀρχάγγελο, τό Γαβριήλ, σκεπάζουν, φρουροῦν κι ὁδηγοῦν τούς ἀνθρώπους "εἰς ὁδόν σωτηρίας", κατ᾿ ἐντολήν τοῦ φιλανθρωποτάτου Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μερικές φορές οἱ ἴδιοι ἤ καί ἄλλοι ἅγιοι Ἄγγελοι ἐμφανίζονται εἴτε σέ ὅραμα εἴτε καί στόν ὕπνο κάποιων πιστῶν ἀνθρώπων καί τούς προαναγγέλουν τήν ἔξοδό τους ἀπ᾿ αὐτόν τόν κόσμο. Δῶρο Θεοῦ αὐτό, σέ ὅσους πιστεύουν, ἀγαποῦν καί νοσταλγοῦν τόν Οὐράνιο Πατέρα καί τή Βασιλεία Του. Καί πάλι ὄχι σέ ὅλους, ἀλλά σέ ὅσους Ἐκεῖνος μέ τήν ἀλάνθαστη κρίση Του καί τήν ἀγάπη Του ἀποφασίσει. Ἔχουμε πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις μέσα στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί σέ ὅλες τίς ἐποχές.
Πιστοί φίλοι καί προστάτες, λοιπόν, οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι γιά τόν ἄνθρωπο! Κατά τή Θεία Λειτουργία μάλιστα κυκλώνουν τό ἅγιο Θυσιαστήριο (ὅπως τούς ἔχουν δεῖ τά καθαρά μάτια πολλῶν ἁγίων ἀνθρώπων, κληρικῶν καί λαϊκῶν). Ἐπίσης, ἕνας Ἄγγελος φρουρεῖ τήν Ἁγία Τράπεζα κάθε Ἱεροῦ Ναοῦ. Γενικά, διακονοῦν στή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἐκτελῶντας μέ ἀπόλυτη προθυμία καί ὑπακοή τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει πολλούς ὕμνους καί προσευχές πού ἀναφέρονται στούς Ἁγίους Ἀγγέλους.

"Κάποτε, λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, γνώρισα κάποιον ἱερέα πού ἀξιώθηκε νά δῆ πλῆθος ἀπό Ἀγγέλους, ντυμένους μέ λαμπρές, ἀστραφτερές σάν τόν ἥλιο στολές, νά μαζεύωνται γύρω του καί νά τόν συνοδεύουν στήν Μικρά Εἴσοδο. Καί κάτι ἀκόμα φοβερώτερο: ἀξιώθηκε νά τόν σηκώνουν ψηλά καί νά τόν βοηθοῦν νά κυκλώνουν τήν Ἁγία Τράπεζα, νά ἔχουν χαμηλωμένο τό κεφάλι τους μέ πολύ σεβασμό. Ἄλλοτε νά στέκωνται σιωπηλοί καί ἄλλοτε νά ψέλνουν τούς λειτουργικούς ὕμνους μαζί μέ τούς ἱεροψάλτες, συνοδεύοντάς τους τόσο μελωδικά, πού ὁ ἱερεύς ἐκεῖνος κυριολεκτικά διελύετο*.

*  Πρωτοπρεσβ. π. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου,
" Ἐμπειρίες κατά τήν Θεία Λειτουγία",
Πειραιάς 2003, σελ. 130



Ἀπό τό βιβλίο: "Μηνύματα ἀπό τόν Οὐρανό"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου