Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης



Ζωοί νεκρόν βουν, ασχύνων Ζαμβρν Μάγον,

Ο και νεκρς ζων, Σίλβεστρος Ρώμης Πάπας.
Θυμν αποπνείει Σίλβεστρος δευτέρ ηοί.

Βιογραφία
Με τη Δυτική Εκκλησία έχουμε κοινούς αρκετούς Αγίους, μέχρι το χωρισμό της από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Άγιος Σίλβεστρος, Πάπας Ρώμης.


Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη και από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας. Σε ηλικία τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο· γίνεται Πάπας το 314 μ.Χ. και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη (βλέπε 10 Απριλίου).

Ενδιαφέρθηκε και πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του αγίου χρίσματος. Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους.

Ο Άγιος Σίλβεστρος έκανε επίσης πολλά θαύματα με αποτέλεσμα να πιστέψουν στο Χριστό πολλοί άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Μέγας Κωνσταντίνος (βλέπε 21 Μαΐου) τον οποίο χειραγώγησε στην πίστη και εν συνεχεία τον βάπτισε. Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε επτά ναούς, για να εορτάζονται οι εορτές του Σωτήρος Χριστού και των Αγίων Μαρτύρων. Απέδειξε ότι ο Ιησούς Χριστός και το έργο του είχαν προκηρυχθεί από το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Πολέμησε δε ιδιαίτερα τους αιρετικούς Δονατιστές και μεγάλυνε την Εκκλησία με την διδασκαλία των θείων δογμάτων.

Ο Άγιος Σίλβεστρος πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31η Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.

πολυτκιον
χος δ’. Ταχ προκατάλαβε.
Στολν νδυσάμενος, εραρχίας πιστς, μέμπτως έρευσας, τ π πάντων Θε, Πατρ μν Σίλβεστρε· χων γρ πολιτεί, συνεκλάμποντα λόγον, θαύμασιν βεβαίους, εσεβείας τν δόξαν, δι’ ς ορανίου δόξης, φθης συμμέτοχος.

τερον πολυτκιον
χος δ’.
Κανόνα πίστεως, κα εκόνα πραότητος, γκρατεας διδάσκαλον, νέδειξε σε τ πομν σου, τν πραγμάτων λήθεια· δι τοτο κτσω τ ταπεινώσει τ ψηλά, τ πτωχεί τ πλούσια. Πάτερ εράρχα Σίλβεστρε, πρέσβευε Χριστ τ θε, σωθναι τς ψυχς μν.

Κοντκιον
χος δ’. Τ νω ζητν.
Σοφίας Θεο, μπλήσας τ στόμα σου, Τριάδος μν, τν γνσιν τράνωσας, κα τν θεότητα τν τυράννων, κατέβαλες Σίλβεστρε, τ σφεδόνι τν λόγων σου· δι πρ μν δυσώπει τν Κύριον.

τερον Κοντκιον
χος δ’. ψωθες ν τ Σταυρ.
ν ερεσιν ερες νεδείχθης, το Βασιλέως κα Θεο θεοφόρε, τν σκητν συνόμιλος γενόμενος· θεν συναγάλλ νν, τος χορος τν γγέλων, Πάτερ εφραινόμενος, ν τος πουρανίοις. Σίλβεστρε ώμης νδοξε ποιμήν, σζε τος πόθ, τελοντας τν μνήμην σου.

Οκος
Το Κορυφαίου τν ποστόλων τν καθέδραν πλουτήσας, το Θεο Λειτουργς δείχθης θαυμασιώτατος, ραζων, στηρίζων, κα μεγαλύνων δόγμασι θείοις τν κκλησίαν, ς στρ δ φωτοβόλος, φωτίζων φωτ ρετν, Τριάδα σέβειν διδάσκεις, ς μέριστον μίαν Θεότητα· κα τάς αρέσεις τν δυσμενν πεδίωξας, Σίλβεστρε πάνσοφε· δι πρ μν δυσώπει τν Κύριον.

Μεγαλυνριον
Τς εραρχίας σου τν στολήν, τρόποις ναρέτοις, κα θαυμάτων τ δωρε, εκλες ποικίλας, πεποικιλμένος βης, Σίλβεστρε εράρχα, πρς τ οράνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου