Ένας
που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό
που πήγαινε στην εκκλησία.
-
Για που με το καλό; τον ρώτησε.
-
Πάω στην εκκλησία,του απάντησε ο χωρικός.
-
Και δε μου λές, του λέει ειρωνικά ο σοφός. Μήπως ξέρεις να μου πείς, ο Θεός σου
είναι μεγάλος η μικρός;
-
Κι από τα δύο.
-
Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-
Γίνεται, κύριε. Να, είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί,
αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.
Κι
ο σοφός τα'χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού μα πιστού χωρικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου