Πικραμένοι οι Αγιορείτες με τις δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη

Πικραμένοι οι Αγιορείτες με τις δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη

Πικρία και στενοχώρια πότισε την αγιορείτικη κοινότητα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σύμφωνα με όσα ανέφεραν στη Romfea.gr αγιορείτες μοναχοί και ηγούμενοι αρκετών και σημαντικών Μονών.

Αφορμή ήταν οι δηλώσεις του Παναγιωτάτου κατά την πανηγυρική συνεδρία της Ιεράς Κοινότητας στην οποία φωτογράφισε την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου.

Λίγες μόλις ώρες μετά την αποχώρηση του Οικουμενικού Πατριάρχη και ο απολογισμός των αγιορειτών έχει αρνητικό πρόσημο.

Ακόμη και Ηγούμενοι άλλων Ι. Μονών εξέφρασαν την πικρία τους για τις δηλώσεις του Πατριάρχη, ο οποίος, όπως έλεγαν, υιοθετώντας, προς απογοήτευσή τους, άκριτα τα "σενάρια" συγκεκριμένων κύκλων που εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες και μάχονται την Εκκλησία και το Άγιο Όρος δηλητηριάζει με τις δηλώσεις του την αγιορείτικη κοινότητα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του αναφέρθηκε σε δύο προβλήματα που ταλανίζουν το Άγιο Όρος και λυπούν την Μητέρα Εκκλησία: την υπόθεση της Μονής Εσφιγμένου και την υπόθεση Ηγουμένου μεγάλης Μονής με τον συνεργάτη του που "διαπομπεύουν πανελληνίως και παγκοσμίως τον ιερό τόπο της Υπεραγίας Θεοτόκου".

Μίλησε για διασυρμό του Αγίου Όρους και πως πρέπει να μην ασχολούνται οι μοναχοί με την κοινωνική αποστολή παρά μόνο οι λαϊκοί, υποστηρίζοντας πως ο πειρασμός της εκκοσμίκευσης προβάλλει και στους αγιορείτες μοναχούς.

Γιατί πρέπει να κρίνονται με άλλα μέτρα και σταθμά όμως ιδίου τύπου θέματα, αναρωτιόντουσαν οι αγιορείτες.

Αντίστοιχα, δεν έχει προκληθεί επί σειρά ετών και μέγας σάλος στο Ορθόδοξο ποίμνιο για τις συμπροσευχές με τους Καθολικούς και τις πέραν του δέοντος σχέσεις με αλλόθρησκους, όπως π.χ. με τους μουσουλμάνους;

Εκεί γιατί δεν προβληματίστηκε εξίσου η Μητέρα Εκκλησία; Μήπως γιατί η ίδια είχε την πρωτοβουλία αυτών των κινήσεων;

Ο ίδιος ο Παναγιώτατος δεν ενθαρρύνει με τη στάση του, έλεγαν, τους κληρικούς και τους μοναχούς να συνεργούν για τη διεκπεραίωση κοινωνικών αποστολών;

Άραγε η περιβαλλοντική εκστρατεία που έχει ξεκινήσει προ ετών ο Παναγιώτατος με τις κρουαζιέρες στον Αμαζόνιο για την προστασία του πλανήτη, δεν είχαν μία κοινωνική αποστολή;

Που είναι το μεμπτό όταν Ι. Μονές του Αγίου Όρους στηρίζουν το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο Ι. Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και άλλων Ορθόδοξων Εκκλησιών;

Γιατί να υπάρχουν άλλα μέτρα και σταθμά; Ποια η σκοπιμότητα, έλεγαν και, επί της ουσίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης με ποιανού το μέρος τάσσεται; Με εκείνους που μάχονται την Εκκλησία ή εκείνους που αποδεδειγμένα στέκονται δίπλα της και αγωνίζονται γι' αυτή;

Ακολουθεί το απόσπασμα της ομιλίας του Παναγιωτάτου που φωτογραφίζει τον Ηγούμενο Εφραίμ και την υπόθεση Βατοπαιδίου

"Πέραν ὅμως τοῦ χρονίζοντος καὶ φλέγοντος ἐσφιγμενιτικοῦ ζητήματος μὲ τὰς παραμέτρους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τῆς ἀσφαλείας τοῦ Ἱεροῦ Τόπου, ἐπὶ τοῦ ὁποίου, ἐπαναλαμβάνομεν, ὀφείλει νὰ ἐγκύψῃ μετὰ τῆς δεούσης σοβαρότητος καὶ ὑπεθυνότητος τὸ Ἱερὸν Ἁγιορετικὸν Σῶμα ἐν τῷ συνόλῳ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἐμπλεκόμενοι παράγοντες, μάλιστα ἡ ὀφείλουσα ἵνα τηρῇ τὰ τεθεσπισμένα καὶ τὰς λαμβανομένας ἀποφάσεις ἔντιμος Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ἕτερον λυπηρὸν πρόβλημα, ἐξελισσόμενον, παρὰ τὰς ἃς ἔλαβε περὶ τοῦ ἀντιθέτου ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία διαβεβαιώσεις, καὶ λαμβάνον, ὡς ἀνεκοινώθη κατ᾿ αὐτάς, δυσμενῆ τροπήν, εἶναι τό, διὰ τῆς εἰς δίκην παραπομπῆς, διὰ ἐκ προθέσεως πράξεις «κακουργηματικῆς» βαρύτητος, καθηγουμένου ἐκ τῶν πρώτων Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ μοναχοῦ συνεργάτου αὐτοῦ, ὡς δημοσιεύεται καὶ διαπομπεύεται διὰ τῶν μέσων ἐνημερώσεως πανελληνίως καὶ παγκοσμίως ὁ ἱερὸς οὗτος τόπος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὁ χῶρος οὗτος τῆς νυχθημέρου προσευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως.

Τὸ γεγονὸς ἐλύπησε τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν καὶ τὴν προβληματίζει, ἐπιδείξασαν μέχρι σήμερον ἀνοχὴν καὶ σύνεσιν. Οἱ εἰρημένοι, κατὰ τὸ κατηγορητήριον παραπεμπτικὸν βούλευμα, ἐκινήθησαν ἀξιοποίνως εἰς πολυπράγμονας πρωτοβουλίας καὶ ἐνεργείας πέραν καὶ ἐπὶ ὑπερβάσει τῶν μοναχικῶν καθηκόντων αὐτῶν, διὰ τὰ ὁποῖα ἐγκατελείψατε οἱ τὸν τόπον τῆς Θεομήτορος οἰκοῦντες τὸν κόσμον καὶ τὰ τοῦ κόσμου.

Ὁ διασυρμὸς τὸν ὁποῖον ὑφίσταται ὁ Ἱερὸς Τόπος ἐξ αἰτίας των, ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν, εἶναι μέγας. Ἡ τροπὴ τῆς ὑποθέσεως, ἀνεξαρτήτως τῆς ἐκβάσεως τῆς ἐπικειμένης δίκης, διδάσκει ὅτι δὲν εἶναι πρέπον νὰ ἐγκαταλείπουν οἱ μοναχοὶ τὴν μοναχικὴν ἄσκησιν καὶ νὰ ἐπιδίδωνται εἰς ἔργα κοινωνικῆς ἀποστολῆς, διὰ τὴν πραγματοποίησιν τῶν ὁποίων καταλληλότεροι εἶναι οἱ λαϊκοὶ καὶ ἡ ἐν τῷ κόσμῳ στρατευομένη Ἐκκλησία.

Φαίνεται, ὅτι ὁ πειρασμὸς τῆς ἐκκοσμικεύσεως προσβάλλει καί τινας τῶν Ἁγιορειτῶν ἀδελφῶν καὶ πρέπει νὰ τονισθῇ καὶ νὰ ἐπισημαίνηται συνεχῶς καὶ ἐπανειλημμένως ἡ διαφορετικὴ ἀποστολὴ τοῦ μοναχοῦ ἵνα μὴ μετατρέπηται οὗτος ἀπὸ ἀνθρώπου προσευχῆς καὶ ἀφιερώσεως εἰς ἁπλοῦν κοινωνικὸν ἐργάτην ἤ - ὅπερ χεῖρον- καὶ ἐπιχειρηματίαν.

Εἰς τὰς ἀκοὰς καὶ εἰς τὴν ἀντίληψιν ἡμῶν καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας περιέρχονται καὶ ἄλλαι οὐχὶ σύμφωνοι πρὸς τὴν ἀποστολὴν  τῶν μοναχῶν καταστάσεις, διὰ τὰς ὁποίας λυπούμεθα καὶ ὡς ὁ Πατριάρχης σας καὶ πνευματικός σας πατήρ, κυρίως ὄμως διότι διασύρεται ἐν τοῖς ἔθνεσι τὸ ἅγιον ὄνομα καὶ ἡ ἀποστολὴ τοῦ περιβλέπτου Ὄρους τούτου τῆς ἀρετῆς. «Οὐκ ἐν ὑμῖν οὕτω», ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἵνα ὁμιλήσωμεν «ἐν ἑνὶ εὐαγγελικῷ λόγῳ». Δαμάσωμεν τὰς ἀδυναμίας ἡμῶν. Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου, ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς μοναχικῆς κλήσεως καὶ ἀσκήσεως καὶ ζωῆς, καὶ μάλιστα τῆς Ἁγιορειτικῆς, τὴν ὁποίαν ἐφύλαξαν ἀδιαλώβητον οἱ  αἰῶνες.

Μὴ λησμονῆτε, Ἁγιορεῖται πατέρες, ὅτι «ἠγοράσθητε τιμῆς» (πρβλ. Α΄Κορ. ς΄, 20), ὅτι εἶσθε «ἀξία πνεύματος». Καὶ αἱ ἀξίαι αἱ πνευματικαί,  δὲν ἀγοράζονται, δὲν χαρίζονται, μόνον φυλάσσονται. Πέριξ ἡμῶν ρίπτονται καὶ κυκλοφοροῦν συνθήματα πρόχειρα, παγίδες λέξεων, ἔμμετροι λόγοι, οἱ ὁποῖοι φθείρουν κάθε ὑψηλὴν ἔννοιαν καὶ εὐθυναίνουν ἱερώτατα ἰδεώδη. Ἡμεῖς κρίνομεν μείζονα πάσης τιμῆς, τήν «τιμὴν τοῦ τετιμημημένου» (Ματθ. κζ΄, 9), ἤτοι τὸ κατ᾿ ἐξοχήν «ἄθλημα» καὶ τόν «σκοπόν» καί «στόχον» τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Μοναχικῆς ἀσκήσεως. "

Του Αιμίλιου Πολυγένη