Άνθρωπος, ωσεί
χόρτος αι ήμέραι αυτού' ωσεί άνθος του αγρού, ούτος έξανθησει ότι πνεύμα
διήλθεν εν αύτώ, και ούχ υπάρξει και ούκ έπιγνώσεται ετι τον τόπον αυτού.
Ένα χορτάρι είναι ό
άνθρωπος, πού ανθεί και μαραίνεται- ζει και πεθαίνει. Ωστόσο, ό Ησαΐας βλέπει
ένα άλλο άνθος πού θα μείνει αμάραντο: Και έξελεύσεται ράβδος εκ της ρίζης
Ίεσσαι, και άνθος εκ της ρίζης άναβήσεται.
Και αναπαύεται επ`
αυτόν πνεύμα τον Θεού, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος,
πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας (Ήσ. 11,1-2). Το άνθος αυτό ή παράδοσή μας το
βλέπει σε μία γυναίκα. Αυτή ή γυναίκα γίνεται το άνθος του χόρτου. Ό χόρτος δεν
μαραίνεται, βλαστάνει άνθος έκ της ρίζης Ίεσσαί, έρχεται ή Μαρία, εκπρόσωπος
όλων μας, το άμάραντον άνθος, το ρόδον το αμάραντον.
Πάσα σάρξ χόρτος,
και πάσα δόξα ανθρώπου ώς άνθος χόρτου’ εξηράνθη ό χόρτος, και το άνθος
εξέπεσε, το δε ρήμα τού Θεού ημών μένει εις τον αιώνα ( Ήσ. 40,6-8). Ότι και να
πετύχει ό άνθρωπος, ένα λουλούδι μπορεί να είναι, άλλα θα μαραθεί. Μόνον εάν
έγκεντρισθεί στο σώμα του Χριστού, μόνον τότε θα καταργηθεί ή ισχύς της φθοράς
και του θανάτου.
apantaortodoxias
apantaortodoxias
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου