Θα
μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ένα μικρό απόσπασμα από μία επιστολή που
διαβαζόταν κάθε φορά που συνεδρίαζαν οι εκπαιδευτικοί της ειδικής αγωγής
σ' ένα συνέδριο στην Ουαλία. Ήταν μία επιστολή ενός κρατουμένου στο στρατόπεδο Νταχάου.
Αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
• Βγήκα ζωντανός από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
• Τα μάτια μου είδαν πράγματα, που δεν θα έπρεπε να τα δει ανθρώπου μάτι,
• Είδα θαλάμους αερίων που κατασκευάστηκαν από καλά εκπαιδευμένους μηχανικούς,
• Είδα παιδιά να φαρμακώνονται από άριστα εκπαιδευμένους γιατρούς,
• Ειδα βρέφη να θανατώνονται από καλά καταρτισμένες νοσοκόμες,
• Είδα γυναίκες και μωρά να δολοφονούνται και να ρίχνονται στην πυρά από απόφοιτους πανεπιστημίου.
• Αυτά είδα και γι' αυτό είμαι δύσπιστος απέναντι στην εκπαίδευση.
• Τώρα πια ένα ζητώ από τους εκπαιδευτικούς: Να βοηθούν τους μαθητές τους να γίνουν άνθρωποι. Οι προσπάθειες των εκπαιδευτικών δεν επιτρέπεται να έχουν ποτέ ως αποτέλεσμα εκπαιδευμένα τέρατα, ψυχοπαθείς με διπλώματα, σπουδασμένους Αϊχμαν.
Αξία έχουν η ανάγνωση, η γραφή και η αριθμητική, μόνο όταν συμβάλλουν στο να γίνουν τα παιδιά μας άνθρωποι». Πιστεύω ότι αυτή την επιστολή πρέπει να την έχουν όλοι όσοι ασχολούνται με την Παιδεία, από τον Πρωθυπουργό της χώρας μέχρι και τον τελευταίο εκπαιδευτικό.
Ευχαριστούμε τον κ. Λεωνίδα Οικονομίδη Δ/ντή τον 4ου Δημ. Σχ. για το κείμενο.
Περιοδικό Άγιος Μηνάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου