Τι σημαίνει: «Μακάριοι είναι οι πτωχοί τω πνεύματι…»

του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών». Ναί, έτσι είπε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Μα αυτό συ το μπερδεύεις. Συγχέεις την «πτωχεία του πνεύματος», που εξυμνεί ο Χριστός, με την χαζομάρα!

Αλλά όχι! Δεν έχεις δίκιο. Η πτωχεία του πνεύματος είναι ο πιο άγιος λογισμός, που μπορεί να έχει ο άνθρωπος! Είναι η συναισθήση της πτωχείας μας μπρός στο μεγαλείο του Θεού – η συναισθήση της ρυπαρότητας μπροστά στη καθαρότητα του Πλάστου – η συναισθήση της μικρότητος μας μπροστά στην απεράντη δύναμη του Κυρίου. Ο βασιλιάς Δαβίδ μιλώντας για τον εαυτό του λέει: «Εγώ είμαι σκώληξ και όχι άνθρωπος». Ήταν διανοητικά καθυστερημένος ο βασιλιάς Δαβίδ; Κάθε άλλο! Ήταν ένας από τους πιο μεγαλοφυείς ανθρώπους! Καί ο γιός του, ο σοφός Σολομών, λέγει: «Σε σένα έχω την ελπίδα, Θεέ μου! Χωρίς εσένα ούτε η καρδία μου αντέχει, ούτε το λογικό μου με σώζει». Αυτό σημαίνει πτωχεία πνεύματος. Να μην έχεις την εμπιστοσύνη σου στο θέλημά σου. Αλλά στο νόμο και στο θέλημα του Θεού. Μακάριος εκείνος που θα εξομολογηθεί με ειλικρίνεια, και θα ειπεί: η δύναμή μου είναι μηδαμινή. Το μυαλό μου είναι αδύνατο. Η θέληση μου ασταθής. Κύριε, βοήθησέ με!

Πτωχεία του πνεύματος σημαίνει, να λες αυτό που έλεγαν οι επιστήμονες, όπως ο Νεύτων: «Αυτά που αγνοώ, είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που ξέρω».

Πτωχεία του πνεύματος είναι, να είσαι πλούσιος σαν τον Ιώβ, και να λες: «Γυμνός ήλθα στον κόσμο και γυμνός θα φύγω».

Μικρό μυαλό και ανόητο να θεωρείς όχι εκείνον, που λέγει ότι οι γνώσεις του είναι περιορισμένες, αλλά εκείνόν που κομπάζει για τις γνώσεις του! Από αυτή την μεγάλη ανοησία να κομπορρημονούμε, θέλει να μας γλιτώσει ο Χριστός!

Γι΄αυτό μας εδίδαξε ότι: «Μακάριοι είναι οι πτωχοί τω πνεύματι».